GEDICHTEN

Een pater uit Nibbixwoud, nou ja, zo werd hij genoemd omdat hij

op missie ging naar een regenwoud, nou ja, op missie, zijn geliefde

achterna die daar ontwikkelingshulp bedreef, nou ja, ontwikkelingshulp,

ze werkte gedwongen op een cocaplantage van een drugskartel, bewaakt

door met censoren uitgeruste machinegeweren die de pater al neermaaiden

voordat hij zijn geliefde in de armen kon sluiten.

Als gebaar van goede wil, het was tenslotte een ongeluk, nou ja, een

ongeluk, de leider van het kartel was verliefd op de geliefde van de

pater, nou ja, hij begeerde haar, werd het lijk terug gevlogen naar

Nederland, nou ja naar Brussel, want Schiphol was gesloten vanwege

mist, en van Brussel in een zwarte, nou ja, donkergrijze lijkwagen, nou

ja bestelbus, op naar Nibbixwoud, nou ja naar Medemblik, waar hij

begraven, nou ja, gecremeerd werd.

Bij zijn aankomst waren er veel mensen op de been, het was koningsdag, maar

bij zijn uitvaart was alleen een broer aanwezig, nou ja, een halfbroer, want die

had via een tv-programma met DNA ontdekt dat ze niet dezelfde vader hadden,

nou ja, dat ze eigenlijk helemaal geen broers waren omdat hij ook nog had

ontdekt dat de pater direct na zijn geboorte was weggenomen bij zijn

tienermoeder en was geschonken aan de moeder en de vader, naar achteraf dus

bleek de stiefvader van zijn vermeende broer, nou ja, die was er dus wel.

Naar de pater werd nog wel een straatnaam vernoemd, nou ja, een bospad

in de regenwoudnederzetting; een gebaar dat zijn achtergebleven geliefde,

nou ja, toen al de geliefde van de leider van het drugskartel, op waarde

diende te schatten.

© Coos de geode 2022

Overzicht