GEDICHTEN

Ongeveer daar kreeg je een naam, werd je gekenmerkt,

maar wist je nog van niets, niet van oorlog en vrede,

niet dat er werd gevochten en verwoest, dat het plein er

nog niet was, die naam in vredesnaam nog niet kon bestaan.

Toen het er al wel was, dat plein met die naam bestaansrecht had,

kon je al lopen, had je al geleerd dat je bruine schoenen niet moest

poetsen met zwarte schoensmeer en zwarte niet met bruine.

Als je er weer eens bent, op dat plein waar het heden ook altijd

negentienhonderd vijfenveertig is, weet je wel wat meer, van oorlog

en vrede, schoensmeer en zo meer, maar toch eigenlijk niet zo heel

veel meer, en nooit of je daar dan misschien bent voor de laatste keer.

© Coos de Goede 2021

Foto archief gem. Velsen. 

Overzicht